Na początku szlaku spacerowego
zarys dawnego muru obronnego. Wejścia pilnuje figura rycerza z mieczem i tarczą
herbową Olkusza. Za kościołem zrekonstruowano fragment murów miejskich i
basztę.
Najpierw był gród na zachód od
dzisiejszego miasta. W 1184 roku w Starym Olkuszu istniało probostwo. W obecnej
lokalizacji gród olkuski stanął nad rzeką Babą w połowie XIII wieku. Mury
obronne wraz z 14 basztami oraz Bramą Krakowską, Bramą Sławkowską i Bramą
Wolbromską zbudowano w wieku XIV. Istniały jeszcze furty: Parczewska, Farna i
Żuradzka.
Większość kamieniczek wokół
rynku pochodzi z XIX wieku i późniejszych lat. Oglądamy gotyckie fragmenty
portalu kamienic pod numerami 15 i 16, "Batorówkę", przebudowany
palac Wielopolskich. Pod kamienicą nr 24 zachowały się piwnice pałacu
Tęczyńskich. Na środku relikt dawnego ratusza połączony z niewielką drewnianą
platformą, która może pełnić funkcję sceny. W narożniku, za którym widać
bryłę kościoła, dwa znaczniejsze budynki. Przed jednym z nich stanęło
zrekonstruowane w roku 2006 popiersie J.Piłsudskiego z 1936 roku zniszczone
przez Niemców w czasie II wojny światowej.
Bazylika św. Andrzeja Apostoła
powstała na przełomie XIII/XIV wieku. Wykorzystano cegłę i miejscowy
czerwony piaskowiec. Ta pierwotna budowla to dzisiejsze prezbiterium. Kościół
rozbudował Kazimierz Wielki. Potem stanęła kaplica św. Anny przy południowej
ścianie (XV w.), kruchta i kaplica loretańska (XVII w.). Z olkuskiego ołowiu
wykonano chrzcielnicę (XVI w.), a ze srebra półtorametrowy krzyż gwarków (XVII
w.). W podziemnych kryptach spoczywa fundator kościoła, bogaty olkuski
mieszczanin Stanisław Amenda.
Zamożność Olkusza potwierdziło
sprowadzenie zakonu augustianów i budowa klasztoru, który nie przetrwał do
naszych dni oraz wybór miasta w 1356 roku do Sądu Sześciu Miast.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz